مهتاب، سراسر درگاهی ام را فراگرفته

شانه می زند سیاه شب را.

آسمان عشقبازی می کند با دریا

در افق

چنان که باد با موهای تو 

در ساحل

در پایان شبی که انتها ندارد

خورشید دستان ات

جهانی می سازد

از بلور