سیبی که در نگاه تو می چرخد

 آدم را وسوسه می کند

 بیا از این جهنم فرار کنیم

 اندازه ی همین یکی دو سطر فاصله داریم

 از تیررس نگاه این فرشته ها که دور شویم

 بهشت که نه

 نیمکتی را نشان تو خواهم داد

 که مثل یک گناه تازه

 وسوسه انگیز است

 باید شتاب کنیم

 اما تو... باید مواظب موهایت هم باشی

 شاخه های این درخت های کنار خیابان

 گیره از موی دختران می ربایند

 باد هم که نباشد

 برای پریشانی این شهر

 هزار بهانه پیدا می شود

حیف است سیب را نچیده بمیریم.

حافظ موسوی